Aflevering 8: Kerels onder elkaar
Sinds 3 weken gebeuren er vreemde dingen met mijn fraaie verenpak. Eerst vielen er wat kleine veertjes uit, later wat grotere exemplaren, en gisteren zelfs een vleugelpen! Ik ben in mijn eerste rui. Hier boven op de foto heb ik mijn jeugdkleed nog, maar op de foto hieronder kun je al duidelijk zien dat de golftekening op mijn voorhoofd verdwenen is. Kortom: ik ben een echte vent aan het worden, en dat is mijn verzorgers niet ontgaan. Zoals iedere opgroeiende jongere ben ik mijn grenzen aan het verleggen en probeer links en rechts eens wat nieuwe dingen uit. Zoals bijten bijvoorbeeld.......
Mijn mannelijke huisgenoot bijt ik nooit. Die knuffelt namelijk zo verschrikkelijk lekker. Hij is dus mijn vriend en daar moet iedereen afblijven, inclusief mijn huisgenote. Als ik zin heb om te bijten, dan is zij de klos. Helaas voor mij is ze daar niet blij mee, tenminste dat denk ik, want telkens als ik bijt, blaast ze in mijn gezicht en dat vind ik op mijn beurt weer niet leuk. Als ik dan nog een keer met mijn snavel haar oren ga bewerken dan is het foute boel mensen. Ik word linea recta naar mijn parkietenverblijf afgevoerd. Deurtje dicht, en 15 minuten brommen achter de tralies zonder aandacht. Als een gevleugelde gedetineerde zit ik daar mijn straf uit en mijn zonden te overdenken.
Kijk, en dat is nou jammer, want dat gaat allemaal van mijn kostbare vliegtijd af. Gelukkig ben ik de domste niet en heb vrij snel de link gelegd tussen bijten en mijn gedwongen verblijfjes in mijn tot bajes gepromoveerde parkietenkooi. Vandaar dat ik momenteel al aanzienlijk minder bijt, want dit zet geen zoden aan de dijk. Bovendien is het leuker om gezellig bij mijn huisgenote op haar schouder te gaan zitten. Lekker een beetje kletsen en mijn verenpak verzorgen, zoals ik dat in het begin ook deed. Maar voor het betere knuffelwerk geef ik toch de voorkeur aan mijn mannelijke huisgenoot. Ach ja....wij zijn kerels onder elkaar hè?
Weet je hoe hij dat doet? Hij pakt me helemaal in zijn grote knuist en als een soort scheerkwast wrijft hij mijn kopje tegen zijn neus en wangen. Ik zet van pure pret mijn veertjes op, en volg als de meest geavanceerde Philishave de contouren van zijn gezicht. Mijn kopje draait en veert helemaal met de bewegingen mee. Als beloning voor deze plezierige bezigheid ga ik nadien heel zachtjes aan zijn neus knabbelen. Soms geef ik nog een toegift, en ga aan zijn brillenglas hangen, zodat hij me goed kan zien. Tja, ook als grasparkiet heb je een voorkeur voor een bepaald persoon. Zelfs als je nooit eten van hem krijgt.....
Want daar zorgt mijn huisgenote voor. Eveneens maakt ze mijn vogelverblijf schoon en zorgt dat het badwater op temperatuur is zoals hier boven en op de volgende foto's te zien is. Baden is nog steeds een favoriet tijdverdrijf van mij. De keukenkraan is nog favoriet, maar laatst heb ik een leuke badvariant ontdekt. Terwijl in de keuken de voorbereidingen werden getroffen voor het avondmaal van mijn huisgenoten, zag ik mijn kans schoon. Er lag een hele berg vers gewassen andijvie op het aanrecht, en daar heb ik een fraaie buiklanding op gemaakt. Uiteraard kon ik de verleiding niet weerstaan om tijdens het baden tevens een hapje van deze knisperende bladgroente te nemen.
Tegenwoordig krijg ik voor dit doel af en toe een privé bakje met natte slablaadjes. Altijd leuk mensen, en het is weer eens iets anders! Het is overigens soms ook wel nodig hoor, dat ik me eens grondig opfris. Vooral als je over een gebakken ei gelopen hebt zoals ik recentelijk heb gedaan. Ja, mijn huisgenoten hadden even vergeten dat ik in mijn parkietenboom zat te dutten. Maar toen ik de geur van gebakken eieren in mijn neusgaatjes kreeg, ben ik direct ter plekke polshoogte gaan nemen. Eerst lekker rondgelopen over het gestolde eiwit, vervolgens richting dooier en smullen maar........
Het kleeft wel hoor, dat eigeel. Er liepen een paar flinke gele strepen over mijn blauwe borstkas. Ook mijn fraaie gevormde poten zaten onder deze lekkernij. Geeft niks, toen mijn verzorger me in de kooi gezet had, heb ik rustig met mijn snavel de restjes van mijn ledematen afgeschraapt en opgegeten. Tja, ik moet goed eten, want ik leid een druk bestaan. Rondjes door de kamer vliegen, beetje knuffelen en af en toe help ik hier in huis wat mee. Nou ja meehelpen......ik fungeer meer als opzichter eigenlijk.
Zittend op de rand van de wasmand kijk ik of het wasgoed netjes opgevouwen wordt. Regelmatig kom ik daartoe van mijn comfortabele zitplaats af, en loop dan net als vandaag parmantig over de fris gewassen bonte was heen. De witte was inspecteer ik op vrijdag. Laatst zat daar mijn eigen zakdoekje tussen wat normaliter in mijn badhuisje ligt! Uren heb ik er naar gezocht! Tot overmaat van ramp werd het zakdoekje meerdere malen over mij heen gedrapeerd, tijdens mijn werkzaamheden. Ik moest er steeds onderuit zien te kruipen....eigenlijk best wel een spannend spelletje hoor!
Ja lieve mensen jullie horen het al........een huisparkiet zoals ik heeft het niet altijd makkelijk!
Deel 1: Even voorstellen
Deel 2: Nieuwe dingen
Deel 3: Het dagelijkse leven
Deel 4: Twiggy komt logeren!
Deel 5: Croky en Twiggy
Deel 6: Tegenslag
Deel 7: Croky's hobby's
Deel 8:
Kerels
onder elkaar
Deel 9: Vakantie
Deel 10: Croky de pechvogel
Deel 11: Croky als tafelgenoot
Deel 12: Let's Rock, Croky!
Deel 13: Het feest