Geschreven door: Marga Hoogendoorn
Dit voorjaar kocht ik 13 prachtige Engelse parkieten van iemand die ze direct weg moest doen wegens gezondheidsproblemen. Ik kreeg er nog één vogel bij met een zwaar misvormde vleugel die niet kan vliegen. Deze zit apart omdat de andere (puber)vogels hem wel eens bijten. Hij heeft inmiddels geleerd supersnel te klimmen, te jongleren aan takjes en is verder heel gezellig!
De 13 vogels bleken in een zeer zwakke conditie en ik heb er veel tijd, vitamines en medicijnen aan besteed om ze beter te krijgen.
Vier vogels waren gekortwiekt en bleken niet in staat te kunnen vliegen.
Vijf vogels hadden ademhalingsproblemen. Nog een vogel had ook een misvormde vleugel en kan alleen klauteren.
Een van de vogels zat heel slecht in de veren. De haartjes van de veren zaten niet aan elkaar.
Een andere zat helemaal bol en doet dat nog steeds wanneer het wat kouder is. Deze haal ik nu in de herfst regelmatig naar binnen.
Ik heb nog één engelse parkiet apart zitten i.v.m. braken. Deze voer ik momenteel met de hand omdat hij hard voer uitspuugt. Ik denk dat hij een lichte vorm van kropontsteking heeft.
Verder heb ik deze zomer een uitbraak gehad van bloedluis waarmee de 13 vogels waarschijnlijk besmet waren.
Er bleken in totaal slechts 6 van de 14 vogels gezond.
Enkele maanden geleden liet een parkiet haar nestje ineens voor wat het was. Er zaten 3 jonge vogels in. Een was al dood, de andere twee onderkoeld, waarvan er later nog een overleed.
Het derde jong had nog vrijwel geen veren, alleen wat dons en dat heb ik met een spuitje en later met een lepeltje met een speciaal papje met succes grootgebracht.
Dit vogeltje blijft altijd bij ons ! Ik weet het nog niet zeker maar ik denk dat het een vrouwtje is. We hebben haar nog geen naam gegeven. De moedervogel is ook weer beter geworden.
Toen ik het vogeltje begon te voeren, zaten er alleen een paar stekeltjes op de vleugels en een begin van een staartje. Verder alleen wat dons op de rug en voor de rest grotendeels kaal. Ik heb een klein aardewerk schaaltje gebruikt met watjes erin en hem daarin gelegd. Zo in een kooitje in mijn werkkamer waar mijn computers staan en een warme lamp er op. Zeker 3 maal per dag moest ik haar voeren.
In het begin was het een enorme knoeipartij en best eng om te doen omdat het diertje zo ontzettend teer was.
Het bleek trouwens nog een hele klus om aan de kleinste spuitjes te komen. Je kunt ze niet bij de apotheek of dierenwinkel bestellen. Alleen sommige dierenartsen hebben deze op voorraad.
Na een week heb ik haar geleerd van een lepeltje te eten. Mijn hele kamer en ik werden vol gespetterd, maar de pret was er niet minder om. Het leverde dolkomische ogenblikken op.
Na de maaltijd moest ons pietje ook in bad, althans bij wijze van spreken. Met een wattenstokje en lauw water heb ik haar snavel en daaromheen telkens schoongemaakt zodat de pap geen harde korst ging vormen. Jonge parkietjes blijken enorme schrokkers en kunnen blijven eten tot ze echt een kogelronde krop hebben. Het heeft best wat moeite gekost om haar zelf te leren eten, want daar had zij geen zin in. Het was wel makkelijk zo.
Een volwassen parkietje bood onbewust een opleiding. Zij heeft afgekeken hoe zelf eten eigenlijk moest, waarna het lukte om met snoepzaad van de Jumbo en trosgierst het toch maar zelf te gaan proberen. Tenslotte bleek ze normaal voer ook te eten. Ik ben haar persoonlijke vlieginstructeur geweest en landingspaal. Nu kan ze alles zelf en is heel tevreden bij haar vriendjes.
Ondanks de kommer en kwel van deze zomer ben ik er erg trots op al mijn beestjes en vooral gelukkig dat ik ze (behalve een paar piepjonge kuikens) in leven heb weten te houden. Ik vertel dit om te waarschuwen voor de aankoop van vogels. Nieuwe vogels kunnen heel mooi van kleur of model zijn maar ook onzichtbaar behoorlijk ziek.
Op de bovenste foto ziet u mijn volière. Het tweede foto'tje is van de zieke parkiet waarover ik schreef. Op de derde foto staat mijn grote trots toen hij ongeveer 3 weken oud was. Op dat moment wist ik nog niet zeker of hij het zou halen. De foto daaronder is van dezelfde parkiet.
Op de onderste foto staan mijn huidige Engelse parkietjes. Helemaal links zie je de vogel die eerder op deze site is geplaatst, op pagina parkieten-pret 2 en lekker bungelde aan het koordje van de computermuis. Hij is nog steeds tam!
